İran’da ve kimi ortadoğu ülkelerinde gösterimi yasak olan Persepolis, pek çok uluslararası ödül sahip olmanın ötesinde, bir çok “en iyi” film listesinin de vazgeçilmezleri arasındadır.
Oldukça basit ve eğlenceli bir anlatımı sahip ve türünün az örneği olan filmin sahneler arasındaki geçişler ve kurgusu oldukça iyi tasarlanmış. Çizgi roman versiyonuna uyumlu olarak çoğunlukla siyah beyaz bir animasyon olmasına karşın, anlatılan olayların gerçekte yaşandığını ve halen yaşanmaya devam ettiğini bilmek ise filmin etkisini ve ağırlığını daha da artırıyor. Ayrıca Türk izleyicisine tanıdık gelecek bir çok sahne de gözlerden kaçmıyor.
Şahın baskısından yorgun düşmüş bir ülkede ilk başta sevinçle karşılanan devrim ve sonrasında yaşananlar,sıradan insanların günlük yaşamındaki değişimler, baskıcı sistem, küçük bir çocuktan genç kızlığa doğru gelişen Marjane’nin gözlerinden eleştirel bir şekilde anlatılıyor.
Filmde, Marksist olan ve devrim sonrasında muhalif görüşlerinden ötürü idam edilen amcasından büyük ölçüde etkilenmiş, asi ruhlu Marjane büyürken, bir yandan Marjane’nin kendi kişisel gelişim ve hikayesine diğer yandan, bir ülkenin tarihinden bir kesite göz atıyoruz. Persepolis aynı zamanda, özgürlüğün bedelini ülkesinden ve sevdiklerinden uzak kalarak ödemek zorunda kalanların hikayesi. İran Devrimi dışında daha bir çok konuda sorgulayan mesajlar içermesi ve zengin ince detayları Persepolisi, politik bir filmin ötesine taşıyor. Marjane’nin hikayesinden hareketle aşkı, ergenliği, İran’da kadın olmayı, iki kültür arasında kalmayı, ayrımcılığı, dışlanmayı, bir yere ait olamamayı, savaşı, özgürlüğü ve daha pek çok şeyi düşündürüyor ve sorgulatıyor.
İranlılar arasında geçen konuşmaların fransızca olması biraz eğreti dursa da sıkıcı olmayan mizahi anlatımıyla öğreten ve düşündüren seyretmeye değer bir film olarak tavsiyeyi de hak ediyor.
0 yorum:
Yorum Gönder